ورزش برای کودکان و نوجوانان ضروری و لازم است. آن ها به طور طبیعی و فطری به ورزش، بازی و تحرک علاقه نشان می دهند و این بازی و تحرک، برای رشد آن ها لازم به نظر می رسد. حال که این مسئله تا این حد ضروری است، وظیفه والدین و مربیان ایشان است که سعی کنند کودکان را به ورزش ها و بازی هایی هدایت کنند که فکر ، روح ، جسم و شخصیت آنان را ساخته و آن ها را برای زندگی اجتماعی سالم و مفید آماده سازد. گفتنی است که از راه ورزش می توان کودک را تربیت کرد و بسیاری از یاد گرفتنی ها را به او آموخت. برخی از دختران ، در سال های نوجوانی دچار نارسایی های جسمی هستند که از بی تحرکی و دوری از ورزش سرچشمه می گیرد. پی آمدهای این مشکلات، به طور عمیق در سال های آینده زندگی آنان آشکار می شود و به طور مسلم، این امر بر نسل آینده نیز اثر می گذارد.برای رفع این مسائل ، بیش از همه باید فرهنگ پرداختن و اهمیت دادن به ورزش برای تامین سلامت و بهداشت روح و جسم افراد تقویت شود.

انسان ، موجودی است که فقط با زندگی جمعی به سلامت به مقصد می رسد و فردگرایی و انزوا طلبی، با ذات او در تضاد است. برای رسیدن به این روح جمعی و همبستگی عمومی، راه های مختلفی وجود دارد. یکی از این راه ها ، ورزش کردن است. ورزش موجب گسترش روابط گروهی می شود. در ورزش های گروهی ، بدون هماهنگی و دوری از خودخواهی ، نمی توان به موفقیت رسید و این خود باعث تقویت روح جمع خواهی افراد می شود.